Gedachte controle. Iedereen is gehersenspoeld

Bijna niemand staat er bij stil dat onze cultuur geheel gemanipuleerd wordt door gecontroleerde informatie verstrekking. Alles op televisie, kranten, radio en in films en reclame komt bewust of onbewust uit een behoefte onze perceptie van de wereld te beïnvloeden. Reclame heeft een duidelijk doel. Reclame makers weten dat het blijven herhalen van een boodschap ervoor zorgt dat mensen de producten meer gaan kopen. Reclame ruimte wordt duur betaald. Bij de komende WK voetbal hanteert de STER €3800,00 per seconde! We worden dus bewust geprogrammeerd om de producten te kopen die deze bedrijven produceren. En dat het werkt blijkt wel aan de bedragen die deze bedrijven bereid zijn ervoor te betalen.

Maar willen wij dit? We praten over lucht vervuiling, geluidsoverlast, milieu vervuiling… maar wanneer gaan we praten over deze psychische vervuiling? Is deze inbreuk op onze waarneming van de wereld niet een overschrijden van onze meest innerlijke privacy? Wie heeft het recht mijn wereldbeeld te beïnvloeden? Is de commerciële of politieke motivatie om iemand te hersenspoelen wel ethisch verantwoord? Het lijkt mij dat de mens hierdoor gedegradeerd wordt. Zijn onze gedachtes niet heilig?

Het argument dat iedereen vrij is om naar reclame te luisteren is niet geheel legitiem. De reclames langs wegen, in bladen en kranten, radio, in computer spelletjes, films… ze zijn bijna niet te ontwijken. De commercie heeft elk medium geïnfiltreerd. Zo was Facebook tot de beursgang zonder reclame, maar moest er toch aan geloven nadat investeerders het bedrijf hadden overgenomen. De commercie is genadeloos. Ikzelf heb jaren elke reclame die langs kwam op televisie genegeerd door dwangmatig te gaan zappen. Ook daar werd wat op gevonden door de reclame tijden van verschillende zenders te synchroniseren. Ik heb uiteindelijk de kabel eruit getrokken… Ik heb ervoor gekozen om dan maar geen televisie te kijken. Het volstoppen van mijn privé ruimte met commerciële informatie gaat mij veel te ver. De enorme vercommercialisering van het internet is dan ook een grote bron van zorg.

Ook de politiek gebruikt deze methodes. Herhaal een leugen zo vaak en iedereen neemt het aan voor waar. Elke politieke partij gebruikt deze techniek. De motivatie om mensen te beïnvloeden is weer een aanval op de integriteit van de soevereine mens. Wat beweegt een politicus om zijn standpunt te blijven herhalen? Zijn zijn argumenten niet genoeg? Is deze techniek echt nodig om een eerlijk en onderbouwd argument er toch door te krijgen, of moeten alle politici deze techniek toepassen omdat de tegenstander dit ook doet? De oorlog om ons brein lijkt in volle gang..

Wat willen wij? Kunnen we onze innerlijke wereld van gedachtes en gevoelens beschouwen als een privé sfeer, zoals je woning? Kunnen wij daar dezelfde rechten op laten gelden als op onze persoonlijke levenssfeer, zonder storende invloeden van buitenaf? Het lijkt mij niet onzinnig om daar eens diep over na te denken.